زندگانی امام علیبن محمدالهادی (ع)
امام هادی (ع) در "صریا"، "محلی در مدینه، در نیمهی ذی الحجهی سال دویست و دوازدهم ولادت یافتند. مشهورترین القاب ایشان هادی و نقی است. امام به مدت چهل و دو سال زندگی کردند که در این میان مدت سی و سه سال امامت مسلمین را برعهده داشتند. امام هادی (ع) در مدت امامت خود با چند تن از خلفای عباسی همچون: معتصم، واثق (پسر معتصم)، متوکل، منتصر، مستعین و معتز معاصر بودند. آن حضرت به مدت هشت سال در مدینه بودند تا این که متوکل عباسی ایشان را به سامرا طلبید و در این مدت ستمهای زیادی بر ایشان رفت. تا این که در روز دوشنبه بیست و هشتم جمادی الاخر در سال دویست و پنجاه و چهار در سامرا وفات یافتند. امام را در خانهای که زندگی میکردند دفن نمودند. نگارنده در کتاب حاضر به ذکر زندگینامهی امام هادی (ع) پرداخته و مطالبی را دربارهی مناقب و فضایل اخلاقی آن حضرت و یاران ایشان بازگو میکنند. از جمله آنها میتوان: سعید بن مهران، خیران الخادم موسی الرضا (ع) و حضرت عبدالعظیم را نام برد.