حضرت معصومه (سلامالله علیها)
فرزند امام موسی کاظم (ع) چشم به جهان گشود. ایشان وی را "معصومه" نام نهاد که در تقوا و علم الگوی تمام زنان شد. تا این که روزی مامون برای برادر ایشان ـ امام رضا (ع) ـ نقشه کشید و آن امام را به خراسان برد. بدین ترتیب بین امام رضا و خواهرش جدایی افتاد وحضرت معصومه در مدینه تنها ماند. چند ماهی گذشت و آن حضرت که بیتاب برادر گشته بود، عزم سفر نمود و راهی ایران شد، اما از قضا در ساوه بیمار گشت. کاروانیان به خواست حضرت معصومه به قم رفتند و در آنجا بیماری ایشان شدت گرفت و سرانجام جان سپرد. مرقد ایشان در شهر قم بنا شد و مکان زیارت مومنان گردید. این مطالب در قالب شعر در کتاب حاضر به چاپ رسیده است.