سبد سفارش شما خالی است!

«همقطاران»، رمانی جنگی است که تجربه حضور نویسنده در سال‌های اولیه جنگ جهانی در مناطق تحت اشغال آلمان، به‌عنوان خبرنگار جنگی، تصویری از آن فضای ملتهب است که عالی‌ترین جایزه ادبی شوروی- یعنی جایزه ادبی استالین- را نصیب او کرد. «همقطاران»، انعکاس خاطرات تلخ و شیرین راوی با حسی از وطن‌پرستی و خدمت به میهن است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «آن شب دانیلوف او را در خواب دید. با قامتی بلند و گیسوانی سفید و چهره‌ای مصمم با چوب زیر بغل در خیابان می‌رفت و یک نفر پشت سرش بچه را در بغل داشت. دانیلوف حتی در خواب هم او را نشناخت. دانیلوف فقط صبح روز بعد هنگامی که زن را از قطار پیاده می‌کردند او را شناخت. یک آمبولانس در ایستگاه قطار منتظر بود. دو بهیار، او و بچه‌اش را روی برانکارد می‌بردند. دانیلوف از پشت شیشه پنجره قطار به او نگریست. نوزادش را در آغوش گرفته بود و با نگاهی دلواپس و پر از درد خیره‌اش شده بود. و آنجا...».