سبد سفارش شما خالی است!

طبیعت همواره به عنوان منبعی برای تقلید بشر در معماری مورد توجه بوده است. این توجه تنها به فرم‌های موجود محدود نبوده، بلکه فرم در کنار ساختار و سازه بنا، توانسته است توجه معماران را به خود معطوف کند. فرم‌های طبیعی همواره به حالتی شکل گرفته‌اند که بتوانند پایداری لازم را برای کالبد خود تأمین کنند. لذا می‌توان از فرم‌ها و عناصر طبیعی به عنوان پایدارترین و نیز مقرون به صرفه‌ترین سازه‌ها نام برد که با الهام از آن‌ها، فرم‌های بهینه‌ای برای معماری به دست آورد. کتاب حاضر در پنج فصل تدوین شده و سعی دارد با معرفی سازه‌های طبیعت و سازه‌های معماری، وجوه اشتراک آن‌ها را بیان کند.