سبد سفارش شما خالی است!

بدون مشارکت زنان، که نیمی از جمعیت هر کشوری را تشکیل می‌دهند، هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند به اهداف توسعة خویش دست‌ یابد. هنوز در جامعة ایرانی هم‌زمان با تحول نیازهای سنتی جامعه، نهادهای مدنی و الگوهای عمل جمعی عام برای تنظیم مشارکت‌های مدنی پدید نیامده‌اند. بنابراین، این امر زنان و مردان را با خلا و نابسامانی نهادهای مدنی روبه‌رو کرده و مانع شکل‌گیری و ارتقاء مشارکت مدنی مردم به خصوص زنان شده است. نسبت زنانی که در این نهادها عضویت دارند از 12درصد کل زنان ایرانی تجاوز نمی‌کند، این امر معلول مجموعة به هم پیوستة عوامل مختلفی است. «مشارکت مدنی زنان در ایران» موضوع اصلی پژوهش حاضر است. توصیف کم و کیف فعالیت مدنی سازمان‌یافته زنان؛ تحلیل واریانس و تبیین مشارکت یا عدم مشارکت زنان در نهادهای مدنی با عوامل خرد و کلان؛ و عرضة راهبردهای مبتنی بر یافته‌های پژوهش به منظور طرح راهکارهای عملی از جمله اهداف این پژوهش محسوب می‌شود.