تاریخ عینک و عینکسازی در ایران و جهان
عینک را میتوان وسیلهیی نامید به منظور اصلاح عیوب انکساری چشم که در مقابل چشم قرار داده میشود. عینک در واقع بخش مکمل دیوپتریک چشم است. اختراع این وسیله را میتوان به "ابن میثم" دانشمند بزرگ ایرانی نسبت داد، زیرا نه تنها مسیر تحقق این اختراع را تسهیل کرد بلکه، تئوریهای بسیار دقیقی را در باب چگونگی تراش و صیقل سنگهای شفاف به شکل تخت در کتاب المناظر بیان داشته است. کتاب ابن مثیم پس از ترجمه به لاتین در قرن دوازدهم میلادی، سالها تنها منبع علمی معتبر در باب علم اپتیک بود. بر این اساس نگارنده، در کتاب حاضر پس از بیان سیر تکامل عدسی عینک به بررسی تاریخ اختراع عینک و سیر تکامل آن از آغاز قرن نوزدهم در اروپا پرداخته و سپس این موضوعات را مطرح میکند: عینک در قرن بیستم، انواع عینک در گذر زمان، پیدایش دستهی عینک و سیر تحول آن، تاریخچهی عینک در چین، ژاپن، آمریکا و ایران، عینکهای ایمنی، تاریخچهی عینکهای آفتابی و تاریخچهی جلد عینک و سیر تحول آن. مطالب کتاب با تصویرهایی از عینک، عینکهای قدیمی، سیر تحول ساخت آن، دانشمندان و مخترعان عینک و تکمیل آن و عینکهای امروزی همراه است.