استانداردی برای زیبایی
زیبایی شخصی / آرایش / عشوهگری
بررسی معیارهای شرعی برای زیبایی در دین اسلام است. در این نوشتار سعی شده است تصویری درست و منطقی از مقوله زیبایی و آرایش ارایه شده و آفات و آسیبهای نگاه افراطی به این مقوله بیان شده و برخی از شبهات و سئوالات رایج در این زمینه پاسخ داده شود. نویسنده زیباییطلبی را امری فطری و مورد قبول دین اسلام دانسته و آن را نوعی کمالطلبی ارزیابی کرده و آن را امری لازم برای تحکیم روابط زناشویی عنوان نموده است. وی ابتدا پیشینهای از مقوله زیبایی و گرایش به آن در میان پیشنیان و مردم تاریخ باستان مطرح نموده و کلیاتی از زیبایی و مبانی فکری و شرعی آن ارایه نموده است. آنگاه به نقد و نفی تبرج و خودنمایی در دین اسلام پرداخته و دستورات و تعالیم اسلامی را در این زمینه بررسی نموده است. وی در ادامه به استانداردهای زیبایی در جهان غرب اشاره نموده و آن را مورد نقد و ارزیابی قرار داده و مبانی مصرفگرایی و مدگرایی را در آموزههای اسلامی تبیین نموده است. وی زیبایی را نعمتی الهی عنوان نموده و استفاده ابزاری از زنان را در فرهنگ اسلامی ممنوع دانسته و معیارهای زیبایی و استفاده صحیح از آن را بررسی کرده است.