سبد سفارش شما خالی است!

یکی از علومی که در دامن فرهنگ اسلامی زاده شد و رشد و تکامل یافت، علم عرفان است. عرفان در اصطلاح به معنای معرفت قلبی است که از طریق کشف و شهود و نه از طریق بحث و استدلال به دست می‌آید. اهل عرفان هرگاه با عنوان فرهنگی یاد شوند "عرفا" و هرگاه با عنوان اجتماعی‌شان یاد شوند، "متصوفه" نام می‌گیرند. این گروه افکار، آداب و اندیشه‌های خاص خویش را دارند. نویسنده در آغاز این کتاب بر ظهور عرفان در اسلام پرداخته و سپس واقعیت عرفان و تصوف را بیان کرده است. وی در ادامه فرق بین عرفان و تصوف و در نتیجه فرق میان عارف و صوفی را بررسی کرده و مقام انسان را در عالم عرفان بیان نموده است. در عرفان با موضوعاتی چون روح، دل، عشق و سر، هریک معنی و راه و روش خاص خویش را دارند که در بخشی از کتاب هریک به تفصیل بررسی شده‌اند. در پایان کتاب نیز اشعار و حکایاتی در مدح چهارده معصوم و متنی در ارتباط با غدیر خم و معراج پیامبر (ص) آورده شده است.