سبد سفارش شما خالی است!

الیمایی، برگرفته از واژۀ عیلام و مرتبط با تمدن عیلام در خوزستان، نام دولتی نیمه مستقل و محلی در این سرزمین در عهد حکومت پارتیان (اشکانیان) است که به دلیل قرار گرفتن در کنار خلیج فارس، حکام این دولت نقش به سزایی در اقتصاد، به خصوص تجارت دریایی داشتند و به همین دلیل به ضرب سکه‌های فراوانی پرداختند تا نیازهای تجاری آن‌ها را پاسخ‌گو باشد. بررسی این سکه‌ها افزون بر ترسیم مناسبات اقتصادی و گسترۀ روابط تجاری دولت الیمایی در ترسیم مسائل مربوط به مذهب، زبان و خط، تاریخ سیاسی، هنر، آداب و رسوم و دیگر جنبه‌های تمدنی مردمان این ناحیه از سرزمین ایران و هم‌چنین عصر پارتی نقش بسیار پررنگی دارد. کتاب حاضر پژوهش مستقلی در خصوص سکه‌های ضرب دولت الیمایی است. تصاویر سکه‌های کتاب از بررسی و مطالعۀ بیش از شش هزار سکه یا تصویر سکه انتخاب و تلاش شده تا از تمامی انواع تکنیک ضرب استفاده شود. در فصل نخست کتاب که به تاریخچۀ پیدایش شاه‌نشین الیمایی اختصاص دارد، سرزمین میان کوه‌های بختیاری یا بخش شرقی شوش به عنوان سرزمین الیمایی معرفی شده است. پادشاهان محلی این دولت عنوان کامناسکیرس داشتند که بر روی سکه‌های آن‌ها نیز حک شده است. نویسنده فصل دوم را به بررسی سکه‌های الیمایی و فصل سوم را به تطبیق نقش برجسته‌های الیمایی موجود در تنگ سروک (در خوزستان) با سکه‌های الیمایی اختصاص داده است. یادداشتی در خصوص مقبره‌های حکام الیمایی در نزدیکی شوشتر به عنوان پیوست مطالب کتاب آمده است.