سبد سفارش شما خالی است!

مجموعه اشعاری در بیان «ارتباط با خداوند» است. شاعر که اثر خود را در طی سالیان طولانی گردآوری کرده است، اذعان میدارد هرگاه ارتباط قلبیاش با خداوند قوی بوده و اشکی بر روی گونههایش چکیده است شعری را سروده و به همین جهت نام اثر خود را رشحات دل نامیده است. وی نام خانوادگی خود را به عنوان تخلص شعری در این اثر انتخاب کرده است. بیان ابعادی از توحید فطری و عشق به معشوقی لایزال جوهره اصلی این اثر را شامل میشود. خدای ازلی و ابدی، در حمد و ستایش خدای متعال، عشق وصال، نغمه عشاق الهی، مستی و شیدایی حقیقی عناوین برخی از سرودههای اوست. رباعیات و مناسبتها بخشهای پایانی این اثر است. او در مناسبتها بنابر اتفاقی که برای خودش افتاده قطعهای را سروده است.