سبد سفارش شما خالی است!

ماجرایی که در این نمایش نامه‌ی طنزآمیز روایت می‌شود بدین قرار است: "زمانخان" حاکم جدید ولایت بهشت آباد در عهد قاجار است. او با پول و رشوه این مقام را کسب کرده است. زمانخان ابتدا پس از ورود به ولایت بهشت آباد تا امرا و اشراف دیدار می‌کند و متذکر می‌شود که باید با همه با عدالت رفتار شود؛ اما رفته رفته مشخص می‌گردد که این حرف، ترفندی بیش نبوده زیرا خود به تدریج خزانه را تهی می‌کند. با همکاری اطرافیانش از جمله "کعب الاحبار" و "فراش باشی" مردم را سرکیسه می‌کند و هر یک از دست‌اندرکاران به نوعی به نان و نوا می‌رسند و البته آن که سرش بی‌کلاه می‌ماند خود ملت است. این موقعیت‌ها در نمایش با توجه به دو شخصیت شوخ و شنگ، سبب طنز در نمایش می‌شود.