سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب حاوی درس گفتارهای مارتین‌هایدگر ـ فیلسوف آلمانی ـ در نیمسال زمستانی "52-1951" و ترم تابستانی 1952 است درباره‌ی آسیب‌شناسی تفکر، یادآوری ساحت وجودی انسان و کیفیت تفکر در زندگی امروز او در زمانه‌ی حاضر. در بخشی از کتاب، نویسنده مساله‌ی هستی را در پیوند با متافیزیک خواست نیچه و با توجه به خواستگاه‌های فلسفی آن در نزد فیلسوفان پیش از سقراط، به بحث می‌گذارد و به ماهیت تفکر اشاره می‌کند. او معتقد است که انسان امروزی بیش از هرچیز به تصور سطحی از امور اکتفا می‌کند که به معنای واقعی کلمه فکر نمی‌کند و البته باید با وجود تفکرگریزی امروز، خود را در راه تفکر قرار می‌دهد. از نظر او با استفاده به برخی سخنان نیچه می‌توان گفت که اراده‌ی انسان، خواهان جاودانگی خویش است و این امر درعصر مدرن به این شکل خود را می‌نمایاند که انسان به واسطه‌ی آن، قصد حفظ هرچه بیش‌تر خود و اعمال نیروی خویش را دارد. گفتنی است پرسش از نفس امر تفکر، علم، تکنیک، هم‌چنین متافیزیک از دغدغه‌های اصلی هایدگر در دوران متاخر و تفکر وی و موضوع برخی از درس‌ گفتارهای او بوده است که در این کتاب، پرسش از ذات تکنیک، بار دیگر مطرح می‌شود و آن تلاش برای دریافتن ماهیت تکنیک، نقد و آسیب‌شناسی ساحت وجودی انسان در عصر تکنولوژی است.