سبد سفارش شما خالی است!

نخستین بحث دربارة نمایش هند باستان، کتاب «ناتیا شسترا» است که احتمالا در قرن دوم میلادی نگاشته شده است. این کتاب جامع به نحوی روشن و دقیق با همة شاخه‌های هنرهای نمایش، ساختمان تماشاخانه، تهیه و اجرای نمایش، استخوان‌بندی نمایش‌نامه‌ها، موسیقی، رقص، لباس، آرایش و... مربوط می‌شود. بنا به گفتة این کتاب، هر وقت که اعمال خدایان و حکیمان در صحنه، عملی شود می‌توان آن را نمایش خواند. کتاب حاضر، حاوی مقالاتی در خصوص نمایش است. مقالة نخست کتاب از «بهرام بیضایی» با عنوان «نمایش در هند» است. «تئاتری شدن نقد هنری» از «کامران سپهران» عنوان مقالة بعدی است. وی در این مقاله، مبانی فلسفی و زمینه‌های شکل‌گیری نقد هنری را کاویده و نشان می‌دهد که چگونه نقد هنری، کارکرد سنتی خود را از دست داده است. مقالة سوم کتاب با عنوان «گام زدن در مه» از «محمد چرم‌شیر» به بررسی آثار نمایشی «علی اصغر صفوی» ملقب به «صفی» اختصاص یافته است. در مقالة بعدی کتاب، زندگی و آثار «رضا کمال شهرزاد» ـ از نمایش‌نامه‌نویسان معاصر ـ و نقدی بر یکی از آثار او فراهم آمده است. «مهارت‌های گم‌شده تئاتر ایران» از «حمید امجد»، «شرح یک شکست» اثر محمد رضایی راد و درج بخشی از ترجمة کتاب «تئاتر شرق، غرب و جهان» اثر «استیو تیلیز» برگردان «حمید احیاء» دیگر مقالات کتاب را تشکیل می‌دهد.