سبد سفارش شما خالی است!

بازار، نهادی تجاری و اقتصادی است که در فضای آن با ساختارها و سلسله مراتب و حتی رفتارهای نسبتا مشترک صنف‌های مختلف و بازاریان روبه‌رو می‌شویم. به اعتقاد بازاریان، اصل اقتصادی از اصول اساسی شکل‌گیری بازار و مفهوم بازاری است. بر این مبنا می‌توان گفت نقش محوری بازار، کسب و تجارت است و در مرحلۀ بعدی می‌توان بازار را مجموعه‌ای دینی، مذهبی، و خویشاوندگونه به شمار آورد. نگارنده در کتاب حاضر بازار تهران و فعالیت‌های آن را از منظر انسان‌شناسی اقتصادی بررسی می‌کند. وی در بخش‌های مختلف به موضوعاتی چون فضا و چیدمان آن، سلسله مراتب، ساختار دینی، قومی و خویشاوندی، اهمیت زمان، الگوی توزیع، و ویژگی‌های زبان‌شناختی بازار تهران می‌پردازد. نگارنده با تمرکز بر بازار فرش، موانع رشد این صنعت در ایران را با توجه به ساختار تولید و توزیع آن در بازار تهران بررسی و در ادامه پیشنهادهایی چون برپایی فستیوال‌های بین‌المللی فرش همراه با اعطای جوایز جهانی به استادکاران و بافندگان، برانگیختن حس رقابت در عرصۀ فرش، بهره‌گیری از ساختار آیینی و ادبی مرتبط با فرش و... را مطرح می‌کند.