سبد سفارش شما خالی است!

این فیلم‌نامه با نقش اختصاصات جنسی نا به سامان و درهم ریخته، طنز و کمدی موثری است درباره احساس امنیتی که مردان در پی آنند و نیز رویای سر سپردن به دنیای امن و ظریف زنان. "فیلمنامه‌ای که وایلدر و دایموند نوشته‌اند از آن رو که مرزهای میان کمدی ناب و کمدی شیک و نیز قهرمان و دلقک را می‌شکند، بسیار شکسپیری است. شخصیتی که کرتیس نقشش را بازی می‌کند قادر است حرکت کاوشگرانه خود پیرامون مقوله جنسیت را کامل کند در حالی که شخصیت لمون درنیمه راه این سفر باز می‌ماند.... فیلم دائما میان دو جریان در رفت و آمد است: جریان نخست که شناختی موشکافانه از انسان به دست می‌دهد. و این که هیچ یک از ما قابل اعتماد و اتکا نیستیم؛ و جریان دیگر که نمایش جسورانه و پرشور عشاقی است که تمام نیروی خود را د راه قطع کردن چرخه سرخوردگی‌ها و تعهدهای مسخره‌شان به کار می‌گیرند...". در پایان کتاب دو نوشته درباره این فیلم آورده شده که عبارت‌اند از: "داغ‌تر از آن که بتوان دوستش نداشت/ بهرنگ رجبی" و "درباره فیلمی از یک انسان خوشبخت/ روزبه افتخاری".