امام حسین (ع) و کلاس هستیشناسی
حسینبنعلی(ع)، امام سوم، 61 - 4 ق. - نقد و تفسیر / هستیشناسی - مطالب گونهگون / کیهانآفرینی / خداشناسی
در این اثر سعی شده است درسهایی که میتوان از جنبههای مختلف اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی، عبادی و تربیتی از امام حسین(ع) و مکتب عاشورا گرفت به صورت اجمالی مرور شده است. نویسنده ابتدا به دعای عرفه امام حسین و ابعاد توحیدی و عبادی این دعای شریف اشاره کرده و تعریف امام حسین(ع) از عبودیت و ایمان، خداشناسی در مکتب حسینی، اسماء و صفات الهی به ویژه مفهوم صمدیت خداوند را مورد بحث قرار داده و سپس ضمن بیان تعریف محبت اهلبیت(ع) به ذکر آثار و برکات دوستی با آنان، آسیبشناسی محبت اهلبیت(ع) و ارایه تعریفی از دوستان اهلبیت و مفهوم امام پرداخته و به توصیف مؤمن واقعی و شیعه، مفهوم مهدویت، معنای عاقل و استفاده از عقل و اندیشه در کلیه امور دینی میپردازد و مکتب حسینی را از این منظر مورد توصیف قرار میدهد. در ادامه وی تحلیلی از قیام خونین امام حسین(ع) ارائه نموده و ابعاد اخلاقی، تربیتی، سیاسی و عقیدتی این قیام را با ذکر نمونههایی ذکر نموده است.