سفرنامه
«علویه همایونی» یکی از شاگردان حاجیه خانم امین بوده که در سال 1296 به دنیا آمد. او پس از گذراندن دوران کودکی و نوجوانی، نزد بانو امین به تحصیل قرآن، صرف، نحو و تصریف و نزد آقای آشیخ حیدرعلی به تحصیل ادبیات عرب و منطق پرداخت. وی پس از مدتی، دروس منطق فلسفه و حکمت را نیز آموخت. خانم همایونی در چهل و سه سالگی با تشویق برادر و استادانش از جمله بانو امین برای خواندن علوم دینی در دانشگاه با آقایان طلاب امتحان داده و پذیرفته شد. وی تنها زن شرکتکننده در کلاسهای درس دانشگاه بود، اما پس از دو سال بنا به مشکلات دانشگاه مجبور به ترک آنجا شد. وی در بازگشت به اصفهان نظر خود را مبنی بر تاسیس دانشگاهی دخترانه با بانو امین در میان گذاشت. پس از مدتی تلاش، آن دو توانستند در سال 1344 دو مجوز یکی برای دبیرستان دخترانه امین و یکی مکتب فاطمه (ع) با شصت دانشجوی طلبه زن دریافت کنند. وی مدت سی سال در این مکتب به تدریس علوم دینی مشغول بوده است. کتاب حاضر شرح زندگی خانم همایونی به قلم ایشان است.