سبد سفارش شما خالی است!

ارتباط نیما یوشیج با فرهنگ و ادب طبری و انعکاس این خصوصیات در اشعار وی، بیش از این به وسیلة برخی از نویسندگان مورد توجه قرار گرفت. به عنوان مثال ثروتیان (1375) و طاهباز (1375) به ترتیب چنین می‌گویند: «زندگی چوپانی شاعر (نیما) لحظه‌ای او را رها نمی‌کند و این پروردة طبیعت سرسبز مازندران در هرجا و هر بابی سخن می‌گوید. کوه و جنگل و دریا ـ خواسته یا ناخواسته ـ در میان سخن او ظاهر می‌شود». در نوشتة او بسیاری از امکانات زبانی و بیانی به کار گرفته شده است: از گسترش کاربرد واژگان، به کار بردن واژه‌های محلی، نام‌های گیاهان، جانوران، جاها و هم‌چنین به کارگیری واژه‌های کهن و پیشینه‌دار و ساختن تلفیقات تازه و مهم‌تر از همه تغییر در نحوه و ساختار جمله و عدول از زبان رسمی پایتخت که گاهی با عنایت به ویژگی‌های دستوری زبان طبری است». هدف از نگارش تحقیق حاضر، بررسی موانع اجرایی، اداری، اعتباری، آموزشی، علمی ـ ارتباطی مشارکت معلمان در گسترش فرهنگ و ادبیات عامه و اشعار نیما یوشیج در مدارس مازندران است.