سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب آمده است: "زبان منظر، دید و ذهن ما را نسبت به اعماق پنهانی محیط باز می‌کند و این امکان را به وجود می‌آورد که با تفکر و تعمق نسبت به آن چه در اطراف ما می‌گذرد، بنگریم و از طریق نشانه‌های گوناگون به اسرار و ناگفته‌های محیط، چه طبیعی و چه انسان ساخت پی بریم. اسپیرن "طبیعت" را مجموعه‌ای از معانی، ونه مکان‌ها و "منظر" را تبلور اعمال و افکار انسان در محیط، نه چیزی صرفا جدای از او، و نه یک چشم‌انداز می‌داند. برتری زبان منظر بر زبان‌های محاوره‌ای تنها در سهولت درک آن برای همگان نیست بلکه در آن است که این زبان، توصیف و تفسیر کننده‌ی خود است و به دلیل ایجاد ارتباطی صریح و بی‌واسطه، غنی‌ترین منبع خواندن و بیان کردن است. شناخت زبان منظر یعنی آشنایی با ادبیات منظر، آرایه‌های علم معانی بیان، لهجه‌های محلی و دستور زبان آن، ادراک لایه‌هایی از معانی محیط را ممکن می‌سازد که به درک عمیق‌تر انسان از خود، طبیعت و ماورالطبیعه منجر می‌شواد". بر این اساس، در کتاب، با ارایه‌ی نمونه‌هایی، منظرهای شهری، روستایی، و طبیعی در پنج قاره از هزاران سال پیش بررسی می‌شود، افکار مولفین مشهوری نظیر "توماس جفرسون"، "فردریک لاالمستد"، "فرانک لوید رایت" و "لارنس هالپرین" و نیز معمارانی نظیر "لگن مرکات" و "سورنسن" بیان شده، و نمونه‌هایی از آثار طراحان بزرگ منظر، که با فصاحت، مهارت و گاهی با بدبینی منظر را به کار برده‌اند بررسی شده‌ است. نگارنده در بررسی تحلیلی از معانی متعدد منظر، نشان می‌دهد که چگونه منظرهای خیالی می‌توانند تیره و تار باشند. وی هشدار می‌دهد که از دست دادن پیوند بین یک مکان و درک ما از آن مکان خطرناک است و بر این اساس پیشنهاد می‌کند که شیوه‌ی شکل دادن به محیط تغییر یابد البته بر پایه‌ی این اندیشه که منظر بیان، عمل و ایده در مکان است".