سبد سفارش شما خالی است!

ارتباطات سنتی به‌عنوان یکی از عناصر مهم حیات سیاسی اجتماعی از طریق شکل بخشیدن به افکار عمومی و نشر عقاید و ایده‌ها نقش تعیین‌کننده و مهمی در جنبش‌ها و حرکت‌های اجتماعی سیاسی در جوامع مدرن و سنتی دارد. نگارنده در کتاب حاضر، با استفاده از شواهد تاریخی با رویکردی فرهنگی و ارتباطی و با مقایسه نقش و جایگاه ارتباطات سنتی در دو رویداد مشروطه و انقلاب اسلامی درصدد تبیین هرچه دقیق‌تر ظرفیت‌های عمیق ارتباطات سنتی در تحکیم شبکه ارتباطات اجتماعی و ظهور جریان‌های تحول ساز اجتماعی است.