کردارشناسی
حیوانات از گذشتههای دور در ادبیات، هنر، ورزش، معماری، مذهب و زندگی روزمره ایرانیان نقش داشتند. این به علت تنوع بسیار حیات وحش ایران و شناخت نسبتا خوب مردم از حیوانات بود. امروزه این شناخت سنتی همچنان وجود دارد، اما در عصر علم، شناخت سنتی معنی ندارد. شناخت علمی حیوانات، امروزه «کردارشناسی» نام دارد؛ علمی که به مطالعۀ رفتار حیوانات میپردازد و در دهۀ 1930 توسط کنراد لورنتس و همکارانش بنیان نهاده شد. نگارندگان در کتاب حاضر نخست کلیاتی را در باب کردارشناسی و شاخههای مختلف آن و تاریخچۀ زندگی پیشگامان کردارشناسی بیان میکنند، سپس پیشینۀ روانشناسی حیوانی ـ تطبیقی و نقش پراهمیت حیواناتی چون موش، کبوتر، سگ، گربه و میمون را در به وجود آمدن برخی مکاتب روانشناسی چون رفتارگرایی بررسی و موضوع به شهرت رسیدن دانشمندانی چون پاولف، ثرندایک، کهلر و اسکینر که با آزمایشهای خود بر روی حیوانات، اطلاعات بسیاری دربارۀ رفتار انسانها به دست آوردهاند. در ادامه نیز به مفاهیم مختلف کردارشناسی، روشهای تحقیق در این علم، و رفتارهای اجتماعی و سازمانهای اجتماعی برخی از نخستینها از جمله شامپانزه، اورانگونان و بابون میپردازند.