سبد سفارش شما خالی است!

شیخ صفی‌الدین اردبیلی، جد ششم شاه اسماعیل صفوی، علمدر تشیع در ایران بود. باطن غنی و معنویات معیق ایشان از همان دوران کودکی، مقدمه‌ای بود برای برانگیختن هرچه بیشتر حس نیاز و سیری‌ناپذیریش در معارف و معانی عالم هستی. او مانند اکثر مشایخ صوفیه بر تصوف عملی، یعنی تهذیب نفس و صفای باطن و ذوق و حال و تجربه‌های معنوی و خدمت به خلق و ریاضت و مجاهدت و زهد و تقوا و ذکر و فکر بسیار توجه داشت. شیخ صفی از جمله عرفایی است که در دوره حیات خود به اوج شهرت و محبوبیت رسید. در کتاب حاضر تلاش شده تا زندگی و احوال این شیخ بزرگ مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.