سبد سفارش شما خالی است!

بررسی علل و انگیزه‌های منع تدوین حدیث بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) و پیامدهای آن است. نگارنده معتقد است که «منع تدوین احادیث» نبوی از زمان خود پیامبر و از سوی برخی از قریش انجام پذیرفته و حتی در مرحله‌ی بعد پا از این فراتر نهاده شد و عده‌ای در صحرای عرفه مانع از سخن‌گفتن خود پیامبر(ص) و بعدها مانع از کتابت وی در زمان احتضار گردیدند. سیر تاریخی منع حدیث پس از پیامبر(ص) تا بعد از خلفای سه‌گانه نیز ادامه پیدا کرد. اختلاط حدیث با قرآن، متروک ماندن قرآن، ازدیاد و گسترش اوامر و نواهی شرعی، عدم آشنایی محدثان با کتابت، نگرانی از به وجود آمدن کتابی در کنار کتاب خدا و جلوگیری از نشر احادیث غیر معتبر، برخی از ادله‌ای است که برای این کار آورده شده و نگارنده به نقد آن‌ها پرداخته است. از دیدگاه نگارنده، علت اصلی این امر در سه مطلب خلاصه می‌شود: جلوگیری از انتشار فضایل اهل‌بیت(ع) و به ویژه علی(ع)، محو روایات نکوهش خلفا و بنیان‌گذاری رای و اجتهاد در برابر نص. از بین رفتن احادیث صحیح نبوی و انتشار احادیث جعلی، خصوصا در عصر معاویه، برخی از آثار منع انتشار احادیث می‌باشد که تنها با اهداف سیاسی صورت پذیرفته است.