سبد سفارش شما خالی است!

آمیزش خیال و هنر به دین و مذهب در قالب، شعر مولوی را در دنیای عرفان ادبی یگانه کرده است. مولانا نگاهی اسطوره‌ای نیز به عناصر آب، باد، خاک و آتش (عناصر اربعه) دارد که خود حکایت دیگری است. نویسنده در این کتاب به واکاوی تجلی اسطوره‌ها و کهن‌الگوها در خلال ابیات مثنوی مولانا می‌پردازد. شماره ابیات به تفکیک اسطوره‌ها و کهن‌الگوها ارائه و سپس شرح ابیات آمده است. «نیلوفر»، «مائده»، «مریخ»، «شقایق»، «عارز»، «خروس»، «دیو»، «ابابیل»، «آب»، «آتش» و... از کهن‌الگوهای مطرح در کتاب هستند.