ویزویز خان خرمگس معرکه
«ویزویزخان» خرمگس معرکه بود که وقتی بوی غذاهای لذیذ را میشنید به سمت آنها میرفت. او مورچهها و زنبورها را با نیش زبان خود از آنجا دور میکرد و با حرص و ولع شروع به خوردن غذاها میکرد. او فکر میکرد که همة غذاها فقط مال اوست. یک روز صاحبخانه که ویزویزخان را در حال خوردن غذا دید، با مگسکش به سراغ او رفت و با ضربهای او را از آنجا دور کرد. خرمگس که این ماجرا را ناشی از حرص و طمع خود میدید با ناامیدی آنجا را ترک کرد، از دوستان خود به خاطر رفتار بدش عذرخواهی کرد و از آنها خواست که با یکدیگر مهربان باشند. این کتاب مصور، در قالب شعر کودکانه برای گروه سنی «الف» و «ب» به نگارش درآمده است.