سبد سفارش شما خالی است!

رفتارهای موجود در خیابان‌های شهرهای ایران، به واسطه حضور حداکثری اتومبیل و بی‌خیالی و بی‌توجهی استفاده‌کنندگان از خیابان به مفهوم واقعی خیابان، به یک فضای شهری ناقص تبدیل شده است. این فضای ناقص، اندکی فرصت تفرج و سلامتی را با شرایط سخت و ناامن در خود جای داده است. نویسنده در این کتاب با تأکید بر ابعاد انسانی فضاهای عمومی به‌ویژه خیابان، به شرح مبانی و مفاهیم نظری گفتمان خیابان، معرفی تحلیل نیروهای مؤثر در شکل‌گیری خیابان، راهبردهای هدایت و کنترل توسعه خیابان انسان‌مدار و ضرورت‌های فرآیند ایجاد گفتمان خیابان انسان‌محور، پرداخته است.