سبد سفارش شما خالی است!

«عقلانیت علم را فیلسوفانی همچون تامس کوهن و پل فایرابند در نیمة دوم قرن بیستم نقد کردند.» «پل فایرابند»، فیلسوف معاصر، معتقد است که عصر روشنگری با تأکید بر عقلانیت سعی کرد تا حاکمیت کلیسا را به چالش کشد و زمینه را برای مهیّا شدن آموزه‌هایی چون آزادی، برابری و فردگرایی فراهم آورد. امّا به تدریج عقلانیت جانشین کلیسا شد و تمام امور انسانی را در زیر سیطرة خود قرارداد. نگارنده در کتاب حاضر تلاش کرده تا آرای فایرابند را دربارة عقلانیت علم بازسازی کند و بدین طریق، از بدفهمی فلسفة او اجتناب کند. در فصل نخست، مروری بر مهم‌ترین نظریه‌های عقلانیت علم داشته و بنابر عقلانیت مورد نظر فایرابند از منظر پوزیتیویست‌ها، ابطال‌گرایی پوپر و برنامه‌های پژوهشی لاکاتوش به عقلانیت علم اشاره کرده است. در فصل دوم، نقدهای فایرابند را بازسازی کرده و در فصل سوم، ابتدا به بررسی وضعیت علم در جهان معاصر پرداخته و سپس، پیامدهای نقد عقلانیت را بررسی کرده است. در فصل پایانی نیز، پارادوکس‌های موجود در بحث‌ها و استدلال‌های فایرابند را شرح و بسط داده است.