چشمهی خرابات
حافظ، شمسالدینمحمد، - 792 ق. - نقد و تفسیر / ادبیات عرفانی فارسی - قرن 14
نگارنده در کتاب حاضر دوران زندگی، روانشناسی و شناخت مفاهیم عرفانی خواجه حافظ شیرازی پرداخته، همچنین مفاهیم عرفانی ـ روانشناختی را در قالب گرایش به نظم و نثر ادبی، به صورت داستانی نوشته است. این داستانها حول نظام تخیل فلسفی ـ روانشناختی و اندیشههای بیانناپذیر خواجة شیراز است. در انتهای هر داستان یک بیت مرتبط با شعرهای حافظ آورده شده است. انگیزة نگارنده از نوشتن داستانهای کوتاه عرفانی به این سبک، الهامگیری از سیستم تشبیهسازی حافظ بوده است. دایرة فنا؛ اقلیم عشق؛ اشک خونین؛ خندة جام؛ زیبای آسمانی؛ بتکدة شیطان؛ گیسوی یار؛ فریاد در کوهستان؛ بابا حبی؛ و سوار بر ابر سفید عناوین داستانها و سرودههای کتاب است.