درباره ادبیات و هنر دینی
به گفتة «تیتوس بورکهات» «هنر اساسا صورت است». کار هنر دینی نیز متجلی ساختن زیبایی و حقایق الهی است. لازمة تجلی نیز صورت یا تجسم است. در نتیجه هنر دینی به معنای دقیق کلمه به هنری اطلاق میشود که نه تنها موضوع آن دینی باشد بلکه صورت آن نیز باید دینی و متناسب با موضوع باشد. «بورکهات» در دنبالة همان متن میافزاید: «برای آن که بتوان هنری را مقدس نامید کافی نیست که موضوع هنر از حقیقتی روحانی نشات گرفته باشد، بلکه باید زبان صوری آن هنر نیز به وجود همان منبع گواهی دهد». این مجموعه دربارة «ادبیات و هنر دینی» در قالب مقاله، مصاحبه و نقد و نظر در پنج بخش تنظیم شده است: مبانی هنر دینی، ادبیات داستانی، ادبیات شعری، و تصویرگری و مطالبی از این دست را شامل میشود: درآمدی بر تاثیر دین در قصهگویی، برادران کارمازوف و نقد ایمان، عاشورا و شعر عاشورایی در اشعار سید حسن حسینی، خدا در شعر ویلیام بلیک و وردوورث، تعامل هنر و فلسفه، دین و ادبیات در کتابهای درسی، قالب و محتوا در تصویرسازیهای مذهبی، و بررسی کتاب سوتهدلان نقاش.