سبد سفارش شما خالی است!

شازده کوچولو، روایت معصومیت است و جز از عشق نمی‌گوید، عشقی به لطافت و بهار طبعی خود عشق که لطیف‌تر و زیباتر از واژه عشق توصیفی برای آن نمی‌یابید. شازده کوچولو عاشق است. عاشق همه هستی که همه هستی از اوست و از این روی است که وقتی عاشقانه می‌زیید، روباه و آهو و مار و زمین و زمان را دوست می‌دارد. شازده، باغچه کوچکی دارد و گل‌هایی که در آن می‌پرورد و دل‌نگران است که گوسفندی، گل‌های او را با تیغ‌های محافظش ببلعد. اگزوپری، از زبان کوچولوی معصومش با پرسش‌های بخردانه چه آسان حماقت‌های بزرگ‌سالان را به سخره می‌گیرد. شازده کوچولو، به یادمان می‌آورد معصومیت یعنی ساده بودن و پیچیدگی ثمره نابخردی است.