سبد سفارش شما خالی است!

از آن‌جایی که پی‌جویی حقیقت نیاز درونی انسان است، صاحبان مکاتب بشری نیز همیشه کوشیده‌اند که توجه به این خواست را در سر لوحة تعالیم خود قرار دهند، تا جایی که پاره‌ای از مسلک‌های ساختگی نظیر بهائیت نیز که در عمل گریزان از حقیقت هستند به ظاهر منادی حق طلبی و حق‌گویی شده‌اند. بهائیان به سرکردگی «میرزا حسینعلی نوری»، موسوم به «بهاءالله» مروج دستوراتی هستند که آنها را به تعالیم دین اسلام نسبت داده‌اند و معتقدند که انسان‌ها بدون بهره‌گیری از علم، عقل درک خود، باید آنها را بپذیرند. حال، اگر فردی از علم و عقل و درک خود بهره بگیرد،‌در جهالت بسر خواهد برد و جاهل بی‌شک راهی به حقیقت نمی‌برد. در کتاب حاضر تلاش شده، با بررسی مکاتب ساختگی بهائیت، گوشه‌ای از نیازهای درونی انسان برای حق‌جویی و حق‌پویی نشان داده شود و نیز عملکرد کسانی که راه را برای کسب حقیقت تنگ کرده‌اند، بررسی و راه‌های خروج از آن بیان شود.