ژان نوول
شهرت "ژان نوول"، بیشتر به این دلیل است که معماری را از حالت صوری و مادی خارج میکند. آثار او صرفنظر از حجیم بودن به صورت نور و به گونهای اثیری بر ما جلوهگر میشوند. اما نوول توانایی خویش را در نشان دادن تصویر ـ چه از طریق پرده و چه از طریق صفحه ـ به عنوان یک عنصر تشکیلدهندۀ معماری نیز به اثبات رسانده است. در هر حال او میداند که چگونه از ایدههای انتزاعی مانند معنویت به ساختار عملکردی دست یابد. این عناصر همواره با توانایی زیاد معمار در ایجاد نوآوری در شرایط تکنیکی و مصالح برای تعداد زیادی به عنوان روش شخص او تلقی میشود. تکنولوژی برتر یا عقلگرایی، ابزاری هستند که نوول برای ساختن واقعیت به کار میگیرد. کتاب حاضر دربرگیرندۀ تصاویر برخی از پروژههای این معمار به همراه توضیحاتی دربارۀ این بناهاست. برخی از این بناها عبارتاند از: موسسۀ دنیای عرب (پاریس) مجموعۀ مسکونی نموسوس (پاریس)؛ خانۀ اپرای لیون (فرانسه)؛ مجموعه گالریهای لافاییت (برلین)؛ مخزن گاز A (اتریش)؛ هتل سن جیمز (بولیاک فرانسه)؛ و مرکز فرهنگی و انجمن لوسرن (سوئیس).