شرق آشور: دژ حسنلو: دوره IVB 1100 تا 800 ق.م
تپۀ حسنلو واقع در دشت سولدوز در ضلع جنوب غربی دریاچۀ ارومیه (در غرب دهستان حسنلو) یکی از تپههای پیش از تاریخ ایران است که از دو تپۀ مرکزی و جانبی تشکیل شده و آثاری از عصر آهن و فاصلۀ سالهای 1100 تا 800 پیش از میلاد را در خود دارد. برخی سازههای تپۀ حسنلو به اعتقاد باستانشناسان در نتیجۀ آتشسوزی ویرانگری تخریب شدهاند. بناهای برجای مانده سیر تطور و تحول اشکال معماری محلی را در طی دورهای چهارصدساله، که در اواخر هزاره دوم ق. م آغاز میشود، به تصویر میکشند. در اواخر قرن هشتم ق. م این اقوام اورارتو بودند که بر نواحی اطراف دریاچۀ ارومیه مسلط شدند و در تپۀ حسنلو نیز سکونت گزیدند و آن را به وسیلۀ کشیدن حصار به دژی مستحکم تبدیل کردند. مهمترین دشمن آنها همسایگان غربی یعنی آشوریها بودند. کتاب حاضر شامل ده مقالۀ تخصصی است که بر اساس یافتههای حاصل از کاوشهای باستانشناسی صورت گرفته در تپۀ حسنلو توسط باستانشناسان و پژوهشگران خارجی نگارش یافته است. مقالات عبارتاند از: "بازیابی حسنلو/ رابرت هنری دایسون"، "چشماندازهایی از یک منظرۀ عصر آهنی، گیاهان حسنلو/ مری ویرجینیا هریس"، ""نبرد حسنلو در اواخر قرن نهم ق. م/ اسکار وایت ماسکارلا"، "یراقهای اسب از حسنلو/ مائد دوشائنسی"، "نمادهای اقتدار مهرها و اثر مهرهای حسنلوی IVB/ میشل. ای. مارکوس"، "متون آشوری کتیبههای آشور نصیرپال و پسرش شلمنصر سوم/ تامی، جی. م اشنایدر"، "آغاز استفاده از آهن در حسنلو/ وینسنت. سی. پیگوت"، "گنجینههای دریایی، صدف و زیورآلات صدفی از حسنلوی IVB/ دیوید. اس. ریس"، "جام زرین حسنلو: سی سال بعد/ آیدین. جی. ونیتر" و "معماری عصر آهن در حسنلو: گزارش تحقیقی/ رابرت هنری دایسون".