سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، آرایش و رفتار طبقات و اقشار مختلف، در فاصله دو انقلاب مشروطیت و اسلامی ایران، همچنین منافع آرمان و آرزوهای مردم و انقلابیون، برنامه‌های تشکل‌های سیاسی و برنامه‌ها و برخوردهای حکومت‌ها به اجمال بررسی شده است .ضمن آن که ماهیت حرکت جامعه ایران به طرف مدرن شدن، سابقه جامعه مدنی در گذشته و حال ایران، میراث‌های عقب‌ماندگی تاریخی و جدال سنت و مدرنیته و مباحثی همانند آن در این کتاب، هم از دیدگاه ناظران و دست اندرکاران ایرانی و هم در بستری از تئوری‌های علم جهانی و از نگاه ناظران و شرق شناسان غیر ایرانی به کنگاش و تحلیل درآمده است . افزون بر آن، در جای جای کتاب، مسائل ایران با روند حرکت سایر کشورها مقایسه شده است .نویسنده یادآور می‌شود" :نه انقلاب اسلامی ایران انقلابی به تمامی ملی بود و نه حتی انقلاب مشروطیت تحولی خاص ایران و پدیده‌ای غایت ایرانی بود .هر دو انقلاب و تحول سیاسی ـ اجتماعی ایران در قرن بیستم حاصل دگرگونی‌های عمیقی بود که در عرصه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زمینه ساز دگرگونی جامعه سنتی و به نسبت ایستای ایران گشتند ... قدرت روز افزون اقتصادی و نظامی جهان غرب که حاصل روند پویای مدرنیزاسیون آنها بود، بسیاری از کشورهای قدرتمند سده میانه مانند ایران را، به زیر سیطره نفوذ خود کشانده و نظم نوینی را بر جهان غالب کرد ."