سبد سفارش شما خالی است!

روزی که متولد شدم رو خیلی خوب یادمه. بابا با چه ذوقی پام رو تراشید؛ لباس نو بر تنم پوشید، کلاه بر سرم گذاشت. پیرمرد هم پدرم بود و هم مادرم؛ عاشقش بودم. سرنوشت من و پینوکیو مثل هم بود انگار. دوست داشتم پسر واقعی‌اش بودم تا ته چهره‌ای از یک انسان داشته باشم. همیشه بیرون بودم تو سرما و گرما. دلم می‌خواست همیشه پیش بابا باشم. آخه دلم واسش تنگ می‌شد.