سبد سفارش شما خالی است!

پیروان مذاهب شیعه و تسنن به ادراک وحی از طریق عقل اعتقاد دارند. صرف نظر از اختلافات نظری در میان این دو مذهب، از آن‌جا که پایۀ هر دو بر عقل مبتنی است تفاوتی در بین آن‌ها نیست. به همین اعتبار مولانا را نه می‌توان سنی و نه شیعه به شمار آورد، زیرا مولانا اصولا برخورد عقل‌گرایانه با امور الهی را نوع بارزی از اعتزال تلقی می‌کند و معتزله را در معرض خرده‌گیری قرار می‌دهد. از دیدگاه مولانا اگرچه با حواس پنج‌گانه می‌توان جهان را ادراک نمود و با نیروی عقل جهان را تعبیر کرد و تغییر داد، اما نیروی حس و عقل برای شناخت علوم فراحسی ناکافی‌اند. بدین‌ترتیب مولانا بیست و هفت هزار و پانصد بیت مثنوی را می‌سراید تا ضرورت بیدار کردن حواس دیگری را که حواس نهانی هستند، به رغم حس و عقل تبیین نماید. "مولوی در عرفان ایران"، دربرگیرندۀ مقالات منتشره در عرفان ایران ـ اولین فصلنامۀ تخصصی دربارۀ عرفان، گردآوری تدوین دکتر سید مصطفی آزمایش ـ از شمارۀ 1 تا 32 است.