امامت و رهبری
امامت - جنبههای قرآنی / رهبری - جنبههای قرآنی / امامت / رهبری / مطهری، مرتضی، 1298 - 1358 - نظریه درباره امامت
پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) دربارة جانشینی آن حضرت، دو تفکر عمده ایجاد شد: تفکر نخست، دیدگاه شیعه یا طرفداران مکتب امامت بود. این دیدگاه که در آیات قرآنی و احادیث صحیح پیامبر (ص) ریشه داشت، امامت و جانشینی پیامبر را امری انتصابی از سوی خداوند میدانست و معتقد بود که پیامبر (ص) موظف به ابلاغ این انتصاب الهی به مردم بود. تفکر دوم، دیدگاه اهل سنت یا طرفداران مکتب خلافت بود که به لزوم انتخاب جانشین پیامبر از سوی مردم قائل بود و بر همین مبنا جریان سقیفه پس از رحلت پیامبر (ص) شکل گرفت و به رغم مخالفتهای صحابة بزرگ پیامبر، ابوبکر با شتابزدگی به عنوان خلیفة مسلمانان انتخاب شد. این دو تفکر اصلی و بحثهای بین پیروان آن دو در طول چهارده قرن حیات اسلام جریان داشته است و هر دو طرف تلاش کردهاند حقانیت خود را به اثبات رسانند. استاد مطهری یکی از اندیشمندان برجستة شیعه در دوران معاصر بود که تلاشهای گستردهای برای شناساندن چهرة واقعی اسلام در زمینههای گوناگون انجام داد و در حوزههای مختلف اسلامی قلم زد و به بیان مطالب دقیق علمی پرداخت. با توجه به اهمیت مسالة امامت و رهبری، مطالب ارزندهای از استاد شهید در این زمینه به یادگار مانده است. در این دفتر چکیدهای از دیدگاههای استاد شهید دربارة مسالة امامت و رهبری ارائه میشود.