سبد سفارش شما خالی است!

مهیار کوچولو منتظر تولد خواهر یا برادر خود بود و خوشحال از این که با تولد نوزادی دیگر، احساس تنهایی نخواهد کرد. او به امید فردایی زیباتر به خواب رفت، اما صبح با صدای مهیبی ناشی از فرو ریختن سقف و شکستن شیشه برخاست و به طرف مادرش دوید، اما مادرش او را برای همیشه تنها گذاشته بود. مریم مهربان بهار را به فرزندی قبول کرد. زمانی که بهار برای مادرش دلتنگی می‌کرد مریم از او می‌خواست تا به مقصد بهشت به مادرش نامه بنویسد و چون بهار سواد نداشت مریم گفته‌های بهار را می‌نوشت. یک روز پستچی نامه‌ای از بهشت برای بهار آورد و مریم نامه را برای بهار خواند. مادرش در نامه از بهشت تعریف کرده بود و به بهار گفته بود که هروقت دلت تنگ شد نماز بخوان و دعا کن، خدا حرف‌های تو را می‌شنود و به من می‌رساند. بعد از آن دیگر نامه‌ای به بهشت فرستاده نشد تا جوابی داشته باشد؛ زیرا بهار فهمیده بود که می‌تواند با خدا ارتباط داشته باشد و به وسیلة او با مادرش صحبت کند. در این کتاب داستان‌های دیگری با عنوان ولی، درس عبرت، گمشده، یاد خدا، انتظار بوسه، ناگفته‌ها و... نیز می‌خوانیم.