زیباییشناسی فلسفی و تاریخ زیباییشناسی جدید
زیباییشناسی - تاریخ / زیباییشناسی
هنر حاصل ذوق، حس زیباشناختی هنرمند، تجربهها و آموختههای او است. هنرمند در این مسیر، در تعامل با هنر ودانش اقوام و ملل دیگر، بر غنای تجربۀ خود میافزاید و افق دید خویش را میگستراند و از این رهگذر آثار و اندیشههای هنری به منصۀ ظهور میرسند و میراث هنری شکل میگیرد. این میراث هنری جلوۀ تلاش هنرمندان، اندیشمندان و انسانهایی است که در آفرینش اثری زیبا سهم داشتهاند. در واقع، آنچه به منزلۀ دست ساختهای انسانی در قالب بنایی عظیم، مجسمهای زیبا، تابلوی نقاشیای چشمنواز و خطوط اسرارآمیز خودنمایی میکند، تحت تاثیر انگارهها و اندیشههای رایج در تمدنهای گوناگون بشری است. مهم آن است که این میراث، شناخته شود و ابعاد گوناگون هنری، فلسفی، تاریخی، جامعهشناختی، انسانشناختی و... آن تحلیل و بررسی میشود. زیباییشناسی آن بخشی از فلسفه است که به پژوهش مفهومی و نظری در زمینۀ هنر و تجربۀ زیباییشناختی اختصاص دارد. کتاب حاضر حاوی دو مقاله از مجموعه مقالات زیباییشناسی آکسفورد با موضوع مروری اجمالی بر زیباییشناسی فلسفی (اثر جرولد لوینسون) و تاریخ زیباییشناسی جدید (نوشتۀ پلگایر) است.