سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب به معرفی و بررسی آثار «سن‌گایی د. ت. سوزوکی» پرداخته شده است. سن گایی، نقاش حرفه‌ای نبود، از اول تا آخر رهبان ذن و آموزگاری بود که انسان را دوست می‌داشت. همیشه آرزومند بود که صلح و نیکبختی را روی زمین گسترش دهد و همچنین دیدگاهی فرارونده یا فرانمودین به چیزهایی داشت که نسبی و محدودند. یک چشم او به درون و به عمق دل، نگاه می‌کرد و چشم دیگرش به بیرون، با این قصد که سایه‌های گذران زندگی خاکی ما را به چنگ آورد. با مردم پیرامونش همدلی داشت و شریک رنج‌هایشان بود، اما هرگز خود را در آن‌ها گم نکرد. نیروی در او بود که به او توان و فرصت بازیگوشی و طنز می‌داد، چیزی که در آثار او نیز به طور محسوسی قابل توجه است.