سبد سفارش شما خالی است!

پاسخی به نقدها و ایرادهایی است که به «کتاب کافی» و احادیث موجود در آن وارد شده است. نویسنده به دفاع از برخی «اندیشههای شیعه» که مورد طعن و نقد برخی از دانشمندان اهلسنت قرار گرفته، میپردازد. وی در ابتدای این جلد بحثی تفصیلی در خصوص اندیشه امامت مطرح کرده و با استفاده از آیات قرآن و حقایق تاریخی به دفاع از این اندیشه و بررسی جنبههای گوناگون آن پرداخته است. ادامه اثر به تشریح دو اعتقاد مهدویت و تقید در نزد شیعه و «پاسخ به ایرادهای مخالفان» در این باره اختصاص دارد. نگارنده بعد از تبیین اندیشه مهدویت در مقام پاسخ به ایرادهای مطرح شده در این خصوص، این اندیشه را بین ادیان جهانی و مذاهب اسلامی مشترک دانسته و بخش بزرگی از کتاب را به معرفی احادیث وارد شده در این خصوص در کتابهای معتبر اهلسنت اختصاص داده است. اصل اندیشه مهدویت در بین شیعه و سنی مشترک است و اختلاف تنها در این است که شیعیان امام مهدی (عج) را محمد بن حسن عسکری میدانند در حالی که اهلسنت عقیده دارند که مهدی هنوز آفریده نشده است. برخی از نویسندگان اهلسنت احادیث موجود در کافی در خصوص مهدویت را ساخته کلینی دانسته و کتاب او را تضعیف میکنند. نویسنده در ادامه کتاب علاوه بر تأکید بر صحت احادیث وارد شده در کتاب کافی وجود احادیث مشابه در کتابهای دیگر شیعی را مورد بررسی قرار داده است. مبحث پایان پاسخ به شبهات مطرح شده در باب تقید است. مؤلف در پاسخ به ایراد برخی که تقید را دروغگویی دانستهاند مستندات قرآنی را در جواز تقید بیان کرده و به نظرات فقهی مذاهب اهلسنت اشاره کرده که همگی تقید را در صورت وجود اجبار جایز دانستهاند. در ادامه بحث احادیث مربوط به تقیه در کتاب کافی به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.