سبد سفارش شما خالی است!

بررسی دیدگاه‌های نظریه‌پردازان جامعه‌شناسی در مورد زمینه‌های شکل‌گیری و گسترش انقلاب اسلامی در ایران و حرکت‌های انقلابی قبل از آن مانند نهضت مشروطه و جنبش تنباکو است. در این کتاب ضمن بیان کلیاتی در مورد معنای انقلاب و فرق آن با کودتا، شورش و جنگ داخلی، به بررسی دیدگاه‌های جامعه‌شناختی برخی از نظریه‌پردازان غربی در مورد علت وقوع انقلاب اسلامی در ایران در آن برهه زمانی با توجه به بعضی از خیزش‌های مردمی شکل گرفته از زمان قاجاریه و پهلوی اول و دوم پرداخته شده و علل شکست جنبش‌های قبلی مانند نهضت مشروطه و جنبش تنباکو و همچنین علل پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 به رهبری امام خمینی مورد شرح و بررسی جامعه‌شناختی قرار گرفته است. در همین زمینه نویسنده به نوع رهبری امام خمینی و تلفیق دین و ساسیت در افکار ایشان و بها دادن وی به مردم در پیشبرد اهداف خویش اشاره کرده و معتقد است انگیزه‌های دینی در انقلاب اسلامی عامل مهم پیروزی این نهضت بوده است. وی همچنین به تحولات مهم صورت گرفته در ایران در پس از وقوع انقلاب اسلامی و تأثیر این انقلاب بر منطقه و جهان اشاراتی نموده است.