سبد سفارش شما خالی است!

"محور اصلی کتاب، بحث درباره تحول کیفی مفهوم قدرت در پرتو چرخش بنیادین در حوزه فلسفی قرن بیستم است که زبان و زندگی روزمره را در کانون خود جای داده و به دو مفروضه بنیادین اتکا دارد1 :ـ معرفت فلسفی به مثابه آشکار کننده بنیادی‌ترین صور دانایی نسبتی پیچیده با تجربه و صور متنوع آگاهی بشری دارد2 .ـ می‌توان دانایی و آگاهی‌های بشری را برحسب چرخش مدام یا گسست در صور بنیادی دانایی مورد علاقه قرارداد ."نویسنده در این کتاب، نشان می‌دهد که برای فهم مفهوم قدرت، باید مولفه‌های مهم فکر فلسفی دوران متاخر، یعنی زبان و زندگی روزمره را بررسی نمود و تحولات مطرح شده در این زمینه را نزد متفکرانی چون، "هایدگر "و "ویتگنشتاین "و بازتاب آن را نزد اندیشمندانی چون "فوکو "پیگیری کرد .عناوین بخش‌های اصلی کتاب بدین قرار است" :نظریه کلاسیک قدرت مدرن (دیدگاه هابز در زمینه قدرت)"، "گفتمان فلسفی معاصر، سوژه، زبان، زندگی روزمره (فلسفه تحلیلی، فلسفه قاره‌ای :ساختار سوژه ;اپیستمولوژی تا آنتالوژی) "و "گفتمان سیاسی معاصر، قدرت، زبان، زندگی روزمره (سوبژکتیویته و سلطه، فوکو، سوبژکتیویته و قدرت) ."