سبد سفارش شما خالی است!

نوشتار حاضر به سرگذشت نامه‌ی شهید "منصور ستاری" ـ فرمانده‌ی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ـ در قالب داستان اختصاص یافته است. گفتنی است وی به سال 1327 در روستای ولی‌آباد ورامین دیده به جهان گشود و پس از طی دوران متوسطه به دانشکده‌ی افسری راه یافت. پس از اتمام دوره به درجه‌ی ستوان دومی رسید و پس از مدت کوتاهی در سال 1350 به خاطر خلاقیت و هوش سرشار برای گذراندن دوره‌ی یک‌ساله‌ی آموزش کنترل رادار به آمریکا اعزام شد. در سال 1351 به ایران بازگشت و به عنوان افسر کنترل شکاری نیروی هوایی مشغول کار شد. وی به سال 1354 در رشته‌ی برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما شروع جنگ تحمیلی فرصت ادامه‌ی تحصیل را از وی گرفت. فعالیت‌های چشمگیر او در اجرای طرح‌های جنگی باعث شد تا در سال 1362 به سمت معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی انتخاب شود. در سال 1364 به عنوان معاون طرح و برنامه‌ریزی نیروی هوایی برگزیده شد و پس از آن با درجه‌ی سرهنگی به بالاترین مقام یعنی فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب گردید. وی پس از جنگ نیز با وجود تحریم‌های نظامی، کار بازسازی هواپیماها، هلی‌کوپترها و تجهیزات مهم و ضروری نیروی هوایی را سر و سامان داد. تکمیل و تجهیز کادر آموزشی دانشکده‌ی خلبانی و تاسیس دانشکده‌ی پرواز از جمله طرح‌های مهم او برای خودکفایی کشور بود. این فرمانده در دی ماه سال 1373 هنگامی که برای پیگیری برنامه‌ها و طرح‌های آینده‌ی نیروی هوایی از اصفهان عازم تهران بود به همراه تعدادی از همکارانش بر اثر سقوط هواپیما به شهادت رسید.