روانشناسی رفتار با کودک
تربیت، عملی عمدی، آگاهانه و دارای هدف از سوی فردی بالغ به منظور ساختن، پروردن و دگرگون کردن فرد است. بعضی معتقدند که فرآیند تربیت و آمادهسازی کودک، برای ایفای نقش اجتماعی و رسیدن به کمال و شکوفایی را باید قبل از تولد و بسته شدن نطفه، آغاز کرد و بعضی دیگر آن را به بعد از تولد مربوط میدانند، برخی دیگر نیز معتقدند که حتی سالهای اول کودکی را باید به خود کودک اختصاص داد و فرآیند تربیت را پس از 6 یا 7 سال اول زندگی، آغاز کرد. واقعیت این است که تربیت، فرایندی پیوسته و مستمر است و مربوط به زمان یا مکان خاصی نمیشود. صحیحترین عقیده این است که تربیت را باید قبل از تولد آغاز نمود و تا پایان عمر ادامه داد. در این راستا، درکتاب حاضر مطالبی در باب روانشناسی تربیتی کودکان، تربیت از دیدگاه فلاسفه، روانشناسان و جامعهشناسان، ویژگیهای خانوادهی سالم، رفتار بهنجار و نابهنجار، روشهای ایجاد و تغییر رفتار در کودکان (تنبیه، تقویت و...)، رشد شناختی کودکان، مشکلات رفتاری کودکان (خجالت و کمرویی، دزدی کودکان، ترس، پرخاشگری، شبادراری و...) و روشهای درمان آنها و... بیان شده است.