روابط ایران و انگلستان
کتاب حاضر مشتمل بر پنج مقاله است که در آن روابط ایران و بریتانیا طی سی سال اخیر، بررسی شده است. در مقالهی نخست نویسنده در صدد بررسی روابط ایران و بریتانیا در یک قالب عامتر روابط ویژه بریتانیا ـ ایالات متحده بوده بر آن است که بریتانیا برای حفظ موقعیت خود در عرصه بینالمللی و اروپایی و نیز تداوم بخشیدن به عناصر بنیادین هویت ملی خود ناگزیر از داشتن روابط ویژه با ایالات متحده است. هم چنین به این مساله توجه دارد که از دید نظام اسلامی ایران بریتانیا نه تنها دشمن محسوب نمیشود، بلکه میانجی مناسبی برای حل و فصل مشکلات برآمده از دشمنی ایران و ایالات متحده است. نویسنده در مقالهی دوم ضمن بررسی روابط سیاسی ـ اقتصادی ایران و بریتانیا در دوران پس از انقلاب به این جمعبندی میرسد که در هر دو کشور تحولات داخلی تاثیر به سزایی بر روابط خارجیشان گذاشته است. در مقالهی سوم صرفا به مباحث مرتبط با روابط تجاری بریتانیا و ایران پرداخته میشود. بر این مبنا نویسنده به این نکته اشاره میکند که در دوران پس از انقلاب حجم صادرات بریتانیا به مراتب بیشتر از حجم واردات این کشور از ایران بوده است. در مقالهی چهارم تاثیر لابی یهودیان در روابط ایران و بریتانیا بررسی میشود. بررسی نفوذ یهودیان در سیاست خارجی بریتانیا اشاره کرده است. در مقالهی آخر نویسنده میکوشد تا سیاست خارجی بریتانیا در قبال ایران را طی دو سده گذشته بررسی کند و معتقد است که بریتانیا در طول این سالها همواره دارای نفوذ سیاسی مهمی در ایران بوده است و بعد از انقلاب اسلامی نیز کوشیده تا این فرایند را به رغم تغییر بسترها حفظ کند.