سبد سفارش شما خالی است!

در نیم‌قرن اخیر، شیوه‌های مدیریت و رهبری به ویژه نظام‌های آموزشی دستخوش تغییرات قابل ملاحظه‌ای شده است. فرآیند ارتباط و مشارکت میان نقش‌های درون سیستم‌های آموزشی مانند مدیر، معلمان و دانش‌آموزان یکی از جوانب مهم ارتباطات سازمانی در سازمان‌های آموزشی است که بازخورد ناشی از آن، رفتار رهبری اثربخش را تسهیل می‌کند؛ به عبارتی آنان را از کم و کیف رفتار خود و همچنین نقاط قوت و ضعف خود آگاه می‌سازد. نگارنده در این کتاب سعی دارد، اهمیت مسئلة خودارزیابی و وسایل مرتبط با آن و نقش آن در ابعاد مدیریتی به ویژه مدیریت آموزشی را بیان کند. بدین‌منظور در کتاب، مباحثی در ارتباط با اهمیت و ضرورت مدیریت آموزشی، نظریه‌ها، مکتب‌ها و مدل‌هایی همچون نظریه‌های رفتاری، سیستمی، اقتضایی و... در مدیریت آموزشی، مفهوم خودارزیابی و چهار بعد مهم آن (مدیریت، برنامه‌ریزی، مدیریت زمان و تفویض اختیار) مطرح و نتایج چند تحقیق در زمینة خودارزیابی نیز آورده شده است.