نقدی بر فلسفههای مشائی و صدرایی
فلسفهی مشائی و صدرایی ریشهی مشترکی دارند که همان فلسفهی ارسطویی است. شاگردان مکتب ارسطو، مشائیها هستند که در زبان عربی به معنی راهرونده است. مبانی این فلسفه نیز بیشتر تجربی و طبیعی بوده است. عقاید ارسطو آمیخته با عقاید نوافلاطونیان به عالم اسلام راه یافته است و پیروان بزرگ ارسطو از قبیل ابوعلیسینا، ابن رشد و خواجه نصیرالدین طوسی به حکمای مشاء یا مشائیون معروف شدهاند. در عالم اسلام فلسفهی مشاء در مقابل فلسفهی اشراق قرار دارد و مشائیون در برابر اشراقیون گفته میشود. ولی فلسفهی صدرایی یا حکمت متعالیه تلفیقی است از عقاید مکتب مشاء و اشراق، و مسلک کشف و شهود. کتاب حاضر نقدی است بر فلسفههای مشائی و صدرایی و در آن مفاهیم ماهیت و ذاتیات، جوهر، وجود، علت و معلول، شناخت و بررسی گردیده است.