سبد سفارش شما خالی است!

معرفت یافتن نسبت به خود، جهان پیرامونی و هستی از خصیصه‌هایی است که هم هدف تفکر علمی بوده و هم در نظام‌های اسطوره‌ای به عنوان نقطه‌ای کانونی دیده می‌شود. ولی قدرت و شیوه تبیین پدیده‌های پیرامونی و معرفت ناشی از آن‌ها در علم و اسطوره متفاوت به نظر می‌رسد. در سراسر عصر روشنگری تا سده بیستم شاهد ظهور دیدگاه‌هایی نسبت به تضاد روش علمی با اسطوره‌ای در شناخت جهان پیرامونی بودیم. فیلسوفان اندیشه‌های انتقادی رویکردهای گوناگونی را برای تبیین تلاقی، وجود رابطه متقابل و تی «این‌همانی» علم و اسطوره مطرح کرده‌اند. نگارنده در این اثر نگاهی به رابطه مغز و اسطوره در جهان پیچیده کنونی داشته است.