مصلحت و سیاست؛ رویکردی اسلامی
اسلام و سیاست / رفتار درست سیاسی - جنبههای مذهبی - اسلامی
کتاب حاضر در پنج بخش و چهارده فصل سامان یافته است. نگارنده در بخش نخست کتاب مبانی و چارچوب کلان بحث را بررسی نموده ابتدا چارچوب نظری را معرفی نموده سپس ضمن اشاره مختصر به مقولهی مصلحت در اندیشهی سیاسی غیر دینی، به دستهبندی نظریههای موجود از حکومت و مصلحت، پرداخته است. بخش دوم به بررسی دیدگاه اهل تسنن اختصاص دارد و مولف سعی کرده نوع حضور مصلحت را در سیر تحول نظریهی دولت نزد ایشان به نمایش گذارد بنابراین در چند فصل مقاطع مهمی چون خلافت، سلطنت (ایرانی و عربی) و سرانجام ملیت بحث شده است. در بخش سوم به سیر تحول اندیشهی سیاسی شیعه در این زمینه اشاره شده است. در فصل نخست این بخش به حجیت حکومت نبوی و اتکای اندیشهی سیاسی شیعه بر سیرهی نبوی پرداخته شده و در فصلهای بعدی رویکرد فقهای بزرگ شیعه در سه مقطع اصلی مطرح گردیده که عبارتاند از: "غیبت تا آغاز عصر صفویه"، "عصر صفویه"، "دورهی قاجار". بخش چهارم مربوط به دوران جمهوری اسلامی ایران و محوریت آن با اندیشهی سیاسی امام (ره) است. دراین بخش نخست مبادی نظری مصلحت حکومتی در دیدگاه امام بررسی شده نویسنده نشان داده که چگونه این بحث در دوران نظریهی ولایت فقیه و همراستا با روح حاکم بر آن درک میشود. سپس ابعاد علمی مصلحت در عرصهی حکومت و تجربه امام (ره) بحث شده است. در بخش پایانی تفسیر مصلحت به مثابهی یک قاعدهی فقهی معتبر نزد شیعه عرضه شده دربردارندهی یک فصل است که در آن طراحی فقهی از مصلحت مطرح شده است.